Życie z pasją
nr 3 (129) marzec 2018

Dla mnie każde moje dziecko jest największym skarbem. Jestem wdzięczna Bogu za wspaniałe dary, którymi są moje dzieci.

Agnieszka Skrzypek

Początek pełen słońca i radości

Wiosna, wyczekiwana pora roku. Ciepła, jasna, słoneczna, pełna kwiatów – o takiej marzymy.

 

 

Przyroda zaczyna się budzić do życia. Pierwsze kwiaty, coraz piękniej i cieplej. Uwielbiam patrzeć zarówno na młode zwierzęta, jak i na pierwsze w roku rośliny. Początek życia jest wspaniały, a tak trudno zauważyć te pierwsze chwile.

Rozpoczęcie wiosny przypomina mi początek nowego życia. Jakie to wspaniałe, kiedy kobieta jest w stanie błogosławionym i w niej rozwija się nowy CZŁOWIEK. Dla mnie każde poczęcie to nowa historia, która ma tylko początek. Nie ma końca, bo życie na ziemi należy traktować jako etap przed przejściem do wieczności. Zdarza się, że kobieta, która otrzymuje od Boga możliwość, aby pod jej sercem zaczęło bić nowe serce, nie jest szczęśliwa. Wspaniałym przykładem pokory jest Maryja, mimo że nie rozumiała, co znaczą słowa: „Zdrowaś, Maryjo, łaski pełna…”. Nie zawahała się i przyjęła nowe życie pod swoje serce…

Dla mnie każde moje dziecko jest największym skarbem. Jestem wdzięczna Bogu za wspaniałe dary, którymi są moje dzieci. Nawet jeżeli zaskoczeniem było dla mnie uświadomienie sobie, że jestem w stanie błogosławionym, to czułam wówczas ogromną radość! Dziękowałam Bogu za dziecko, które nosiłam pod sercem, i prosiłam o zdrowie i siły.

Nie rozumiem, dlaczego kobiety często nie chcą mieć dziecka. Zostawiają macierzyństwo na później, bo najpierw chcą się ustawić w życiu, poszaleć. Jeszcze smutniejsze jest to, że kobiety czasem chcą jak najszybciej pozbyć się nowego życia. No cóż, pewnych rzeczy nigdy nie zrozumiem, choć wiem, że należy szanować decyzje drugiego człowieka. Jednak niektóre decyzje innych ludzi powodują u mnie wewnętrzny ból.  

Dla mnie nowe życie zaczyna się w momencie poczęcia. Nie ma sensu sztucznie dzielić rozwoju we wczesnych fazach życia i usprawiedliwiać się, że do pewnego momentu jeszcze można pozbyć się nowego życia, bo płód zaczyna się później. Uważam, że każdy człowiek zasługuje na szacunek. Także ten, który właśnie został poczęty. Jest on bezbronny, całkowicie zależny od kobiety, która stanowi jego dom, i ma prawo do życia.

Myślę, że ludzie często zapominają, że zbliżenie dwojga ludzi to nie tylko przyjemności. Może w szkołach powinno się mówić więcej o odpowiedzialności, o poważnych konsekwencjach zajścia w ciążę lub jej przerwania oraz przede wszystkim o szacunku do każdego człowieka, nawet tego zupełnie bezbronnego. Skoro człowiek został poczęty, ma duszę, a to znaczy, że Bóg chce, aby żył. Każde dziecko powie, że cieszy się, że żyje, nawet jeżeli sytuacja materialna rodziny nie jest dobra lub jeżeli jest wychowywane w domu dziecka.

Cieszę się, że żyję, i jestem wdzięczna Bogu za dzieci. Za zaufanie, którym mnie obdarzył, i za to, że pozwolił mi opiekować się nimi.

Mam nadzieję, że wiosna, która budzi do życia całą przyrodę, obudzi w naszych sercach szacunek dla każdego istnienia, a szczególnie do najbardziej bezbronnych ludzi, całkowicie zależnych od swoich matek.

Życzę wspaniałej wiosny, pełnej słońca, radości i dobroci!

 

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce. OK