Wieczorem pytam Wojtka:

– Co robisz?

– Przygotowuję się na wyjazd do Rzymu.

– W jaki sposób?

– Czytam.

– Co czytasz?

– „Za rękę z Papieżem”, świetna książka, mamo!

– Mam nadzieję, że nie wyobrażasz sobie, że naprawdę będziesz z Papieżem za rękę chodził po Watykanie…

– No nie, mamo, ale jakby tak Papież zechciał choć przez chwilę na mnie spojrzeć…

***

Zaczepiła mnie jeszcze Zosia.

– Mamooo, a w niebie koło Pana Boga to tylko święci siedzą? – zapytała.

– Nie tylko.

– Zwykli ludzie też tam są?

– Tak, jeśli byli dobrzy dla innych i grzeczni oczywiście …

– A nasi przodkowie też tam są?

– Mam nadzieję.

– No bo, mamo, Pan Bóg dla każdego miejsce w niebie naszykował.