Kiedy małżeństwo jest sakramentem?
To fakt, że jednym spośród siedmiu sakramentów jest małżeństwo. Co to oznacza? Najprościej określił to Klemens Aleksandryjski (ok. 200 r.), nazywając małżeństwo świętym związkiem. Nie jest tylko zwykłą ludzką więzią, ale czymś znacznie większym. „Święty związek”, czyli: Boży i uczestniczący w świętości Boga.
Podobnie przedstawił je św. Augustyn w traktacie „O dobrach małżeństwa”, w którym omówił trzy główne wartości związku: potomstwo, wierność i sakrament. Pierwszą wartością jest zdolność do zrodzenia potomstwa wyrażająca się w przyjęciu dzieci i ich wychowaniu. Dlatego przy zawarciu związku stawiane jest pytanie: „Czy chcecie przyjąć i po katolicku wychować potomstwo, którym was Bóg obdarzy?”. Drugą jest wierność wynikająca z wzajemnej miłości i szacunku. Zawierając ten związek, obie strony mają bowiem wolę łączenia się nie na pewien czas, ale na całe życie. Wreszcie trzecim dobrem jest sakrament. Małżeństwo to związek pobłogosławiony, uświęcony. Jest w nim sacrum (od tego słowa pochodzi łacińskie sacramentum). Co więcej, jak mówił św. Paweł, staje się więzią na wzór związku Chrystusa i Kościoła, który jest przymierzem jedynym, nierozerwalnym, wiernym, stałym. Takie też ma być małżeństwo. Jak dowodził św. Augustyn, nie jest ono zatem zwykłym, powszednim, przypadkowym i czysto ziemskim porozumieniem kobiety i mężczyzny, ale o wiele silniejszym zjednoczeniem małżonków, także w wymiarze religijnym, sakralnym.
Stąd płynie wielka godność małżeństwa, a zarazem zobowiązanie. W ujęciu Augustyna, z właściwego pojęcia „sakramentu” wynika troska o nierozerwalność związku, o zachowanie wierności na całe życie, ale także dbałość o codzienne rozwijanie miłości małżeńskiej. Miłość bowiem, nawet największa, nie jest dana raz na zawsze, lecz wymaga nieustannej pielęgnacji. Dzięki temu może trwać i wzrastać niby najcenniejszy i najbardziej delikatny kwiat.