Znam pewne małżeństwo, które mnie zadziwia od wielu lat. On jest postrzelony, wiecznie biegnący, ścigający się z setkami pomysłów, które codziennie nawiedzają jego głowę. Ona jest pragmatyczna, zorganizowana i jakby mało romantyczna. Gdy zapytałem owego męża, co go zauroczyło w tak statecznej kobiecie, odparł z zachwytem: „Tylko ona powie prosto w oczy, co myśli o moich planach. I najczęściej ma rację, ale ja rozumiem to dopiero po pewnym czasie. Bóg dał mi wspaniałą żonę”.

Małżeństwo, rodzeństwo, dzieci i rodzice, podobnie zresztą jak każda inna wspólnota ludzi, nie muszą zgadzać się we wszystkim. Nie na tym polega jedność rodziny. Głęboka miłość wzywa nas niekiedy do trudnych słów i opinii, do wyrażenia własnego, sceptycznego zdania, do obrony sfery intymności. Rozstawianie słupków granicznych nie zawsze musi nas odgrodzić od ukochanej osoby. Czasem jest wytyczeniem bezpiecznej drogi, na której toczy się wspólna podróż przez życie. Dlatego obecny numer naszego miesięcznika poświęcamy problemom dobrej komunikacji małżeńskiej, a szczególnie kwestii takiej asertywności, która nie rujnuje, lecz buduje porozumienie między ludźmi. Niejedno małżeństwo uratowałby dobry tłumacz, jak zauważył niegdyś Władysław Kumor. Najpierw jednak spróbujmy sami nauczyć się wyrażać siebie, nauczmy się słuchać drugiej osoby.

Wraz z nowym rokiem zmieniamy nieco formułę naszego miesięcznika. Znika dodatek „Styl Życia”, ale pozostaje z nami część jego autorów. Pojawiają się nowe działy: o modzie, o podstawach modlitwy chrześcijańskiej, zaś nauczanie Papieża Franciszka zostanie ukierunkowane na problematykę powiązaną z tematem numeru.

Dziękujemy, że Państwo pozostali z nami w nowym roku. Niech kolejne dni przyniosą satysfakcję i wdzięczność za nasze życiowe wybory. W tym trudnym czasie powierzamy wszystkie rodziny Bożej Opatrzności.