Pismo Święte i Katechizm
nr 4 (94) KWIECIEŃ 2015

Jeśli w młodości nie nazbierałeś, jakim sposobem znajdziesz na starość?

Syr 25, 3

ks. Zbigniew Kapłański

Starość

BIBLIA

 

Jak sąd przystoi siwym włosom, tak starszym umieć doradzać. Jak starcom przystoi mądrość, tak tym, co mają poważanie – myśl i rada.

Syr 25, 4-5

 

Siwy włos ozdobną koroną (…).

Prz 16, 31a

 

Strzeż, synu, nakazów ojca, nie gardź nauką matki (…)!

Prz 6, 20

 

Starszego wiekiem nie strofuj, lecz nakłaniaj prośbą jak ojca (…).

1 Tm 5, 1

 

Jeśli w młodości nie nazbierałeś, jakim sposobem znajdziesz na starość?

Syr 25, 3

 

Lecz i w starości, i w wieku sędziwym nie opuszczaj mnie, Boże, gdy [moc] Twego ramienia głosić będę, całemu przyszłemu pokoleniu – Twą potęgę (…).

Ps 71, 18

 

MAGISTERIUM KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO

 

Dopóki dziecko mieszka z rodzicami, powinno być posłuszne każdej prośbie rodziców, która służy jego dobru lub dobru rodziny. (…) Wzrastając, dzieci będą nadal szanować swoich rodziców. Będą uprzedzać ich pragnienia, chętnie prosić ich o rady i przyjmować ich uzasadnione napomnienia. Posłuszeństwo wobec rodziców ustaje wraz z usamodzielnieniem się dzieci, pozostaje jednak szacunek, który jest im należny zawsze. Ma on bowiem swoje źródło w bojaźni Bożej, jednym z darów Ducha Świętego.

KKK 2217

 

Czwarte przykazanie przypomina dzieciom już dorosłym o ich odpowiedzialności wobec rodziców. W miarę możności powinny one okazywać im pomoc materialną i moralną w starości, w chorobie, samotności lub potrzebie. Jezus przypomina o tym obowiązku wdzięczności.

KKK 2218

 

Ludzie starzy pomagają nam mądrzej patrzeć na ziemskie wydarzenia, ponieważ dzięki życiowym doświadczeniom zyskali wiedzę i dojrzałość. Są strażnikami pamięci zbiorowej (…).

św. Jan Paweł II, List Do moich Braci i Sióstr – ludzi w podeszłym wieku

 

Jest może zuchwałością stwierdzenie, że zauważam w codzienności nieomylność Pisma Świętego, ale nie umiem ukryć zdumienia, gdy po raz kolejny w swoim życiu nieustannie dostrzegam pozostawioną nam Odwieczną Mądrość.

Im bliżej Pana Boga, tym więcej pokory – to zdanie jest i prawdą, i planem na życie, a powtarzam je sobie tym częściej, im bardziej doświadczam przypadłości wieku. Pan Bóg pomaga mi w tym, dołączając łaskę do każdego cierpienia, zauważam niezastąpioną rolę Różańca świętego – zwłaszcza wtedy, gdy zderzam się z jakąkolwiek formą bezradności, bezsilności.

Ale jest też paradoks, jak to u Pana Boga: im bardziej jestem słaby, tym chętniej ludzie mnie słuchają, tym częściej pytają o radę. Jestem bardziej niż pewny, że to, co mówię, nie wynika z moich przemyśleń, a jest przede wszystkim łaską daną zupełnie niezasłużenie dla tych, których Pan Bóg stawia obok mnie. Również łaską wieku i słabości.

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce. OK