Pismo Święte i Katechizm
nr 2 (104) luty 2016

Joanna Tarnowska

Spragnionych napoić

Pewnie niejeden z Was zastanawiał się, dlaczego pomagamy bliźnim. Bo tak uczy nas Jezus – czy ten argument przekonuje wszystkich? „Kto wam poda kubek wody do picia, dlatego że należycie do Chrystusa, zaprawdę, powiadam wam, nie utraci swojej nagrody” (Mk 9, 41). Czyżby to oznaczało, że wspieramy innych dla nagrody, że tego właśnie oczekujemy? Nie da się sprowadzić wolontariatu do takiej prostej logiki. Jedni pomagają z powodu nadmiaru wolnego czasu, dla nowych znajomości, bo sami kiedyś doświadczyli takiej pomocy w potrzebie, a inni dla własnej satysfakcji, by poczuć się lepiej. Ośmielę się stwierdzić, że to pewnego rodzaju egoizm. Może i nie oczekujemy wynagrodzenia, wielkich podziękowań. Ale potrzebujemy tej myśli, że dzięki nam ktoś doświadczył iskierki dobra, uśmiechnął się, poczuł choć przez chwilę, że nie jest sam. Czy pomaganie z taką intencją jest złe? Nie powiedziałabym, przecież czynimy dobro nie z przymusu.

Artykuły z wydania są dostępne tylko w wersji drukowanej.

Miesięcznik można kupić w księgarniach katolickich, niektórych parafiach lub w Wydawnictwie Sióstr Loretanek

tel. (22) 673 58 39; 673 46 93; 427 34 27

www.loretanki.pl/wydawnictwo;

e-mail: prenumerata@loretanki.pl

 

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce. OK