Komentarze do Ewangelii
nr 3 (69) MARZEC 2013

Marzec

3. NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU, 3 MARCA
Wj 3, 1-8a. 13-15; Ps 103; 1 Kor 10, 1-6. 10-12; Łk 13, 1-9

Pozwólmy Panu, by nawoził nasze dusze – póki mamy czas. Nie sądźmy, że inni są większymi grzesznikami niż my sami.
kl. Kamil Falkowski


 

4. NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU, 10 MARCA

Joz 5, 9a. 10-12; Ps 34; 2 Kor 5, 17-21;
Łk 15, 1-3. 11-32

Czy tak wygląda klęska wychowawcza? Pierwszy syn prosi o połowę spadku i idzie w świat. Drugi, ten posłuszny i pracowity, jest zazdrosny i zgorzkniały. Po ojcu nie widać, żeby przeżywał klęskę wychowawczą i zadawał pytanie: „Co z nich wyrosło?”. Wychodzi, przyjmuje ich takimi, jakimi są, cierpliwie tłumaczy. To nic, że są dorośli; wciąż są jego dziećmi. A on cierpliwie tłumaczy, wskazuje drogę, kocha.

 ks. Jarosław Ogrodniczak
 

 

5. NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU, 17 MARCA

Iz 43, 16-21; Ps 126; Flp 3, 8-14; J 8, 1-11

Potępienie to wyrok, na który bardzo często skazujemy grzeszących ludzi. Jezus nie mieści się w tej naszej „logice”. Cierpliwie czeka na nawrócenie. Na poznanie prawdy o sobie i przylgnięcie do Niego, który jako Jedyny może nas uzdrowić. Ja cię nie potępiam, więc i ty nie potępiaj.
Idź i kochaj.

 Justyna Słowińska


UROCZYSTOŚĆ ŚW. JÓZEFA, 19 MARCA

2 Sm 7, 4-5a. 12-14a. 16; Ps 89; Rz 4, 13. 16-18. 22; Mt 1, 16. 18-21. 24a lub Łk 2, 41-51a

Józef. W Ewangelii nie pada z jego ust żadne słowo. Słucha Boga i działa. My często kierujemy się ludzkim rozsądkiem; ale czy słuchamy? Czasami Boże drogi stoją w sprzeczności z naszymi pomysłami. Trzeba wtedy jak Józef zaufać Bożym planom, choć mogą nam się wydawać niezrozumiałe.

ks. Mirosław Nowosielski


NIEDZIELA PALMOWA MĘKI PAŃSKIEJ, 24 MARCA

Iz 50, 4-7; Ps 22; Flp 2, 6-11;
Łk 22, 14 – 23, 56

Gdzie jesteś, Panie, gdy mnie bolą kości po złamaniu, rany po operacji? Gdy ludzie niesprawiedliwie mnie oceniają, najbliżsi nie rozumieją? Patrzę na Ciebie i co widzę? W tłumie otaczających Cię osób byli tacy, którzy mieli pretensje i krzyczeli: „Dlaczego mnie nie uzdrowiłeś?”, „Dlaczego mi nie pomogłeś?”. Wstyd mi za siebie i dziękuję, że pozwalasz być blisko siebie.

Pamiętam, jak w 2005 roku Jan Paweł II w prywatnej kaplicy tulił się do krzyża. Gdy brakuje sił, żeby go dźwigać, można się weń wtulić jak dziecko. Gdy brakuje słów, można milczeć.

Jacek


NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO, 31 MARCA

Dz 10, 34a. 37-43; Ps 118; Kol 3. 1-4
lub 1 Kor 5, 6b-8; J 20, 1-9

Pamiętasz, jak po długiej grypie po raz pierwszy wyszedłeś na dwór? Jak intensywnie odczuwa się wtedy ciepło promieni słonecznych czy powiew wiosennego wiatru. Pamiętasz, jak rodzina odbierała cię ze szpitala, gdy już było po wszystkim, gdy choroba ustąpiła, gdy operacja się udała? Twoje kroki jeszcze były niepewne, osłabione serce łomotało, ale we wnętrzu była taka radość: „Wracam do domu. Do najbliższych. Jestem zdrowy”. To jest właśnie mglista zapowiedź, czym będzie nasze zmartwychwstanie: „Wracam do domu, do najbliższych, jestem zdrowy”.

ks. Piotr Pawlukiewicz

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce. OK