Pismo Święte i Katechizm
nr 10 (100) PAŹDZIERNIK 2015

 

Kobiecość zawiera podstawowe relacje budujące rodzinę: miłość i życie. Dlatego oddzielenie kobiecości od macierzyństwa prowadzi również do fałszowania sensu męskości i małżeństwa, wskutek czego następuje mitologizacja płci i płodności – cecha ginących cywilizacji. 

Kobieta

        BIBLIA

Mężczyzna dał swej żonie imię Ewa, bo ona stała się matką wszystkich żyjących.Rdz 3, 20

 

MAGISTERIUM KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO

 

„(...) Płciowość charakteryzuje mężczyznę i kobietę nie tylko na poziomie fizycznym, ale także na poziomie psychologicznym i duchowym, znacząc każde ich wyrażenie”. Różnica ta nie może być zredukowana do samego (...) faktu biologicznego, ale jest „podstawowym elementem osobowości, jej sposobem bycia, manifestowania siebie, komunikowania z innymi, czucia, wyrażania i przeżywania miłości ludzkiej”. Kongregacja Nauki Wiary, List o współdziałaniu mężczyzny i kobiety w Kościele i świecie, 2004, 8-12

 

(...) kobieta ma „pomagać” mężczyźnie – a zarazem on ma jej pomagać – przede wszystkim w samym „byciu człowiekiem” (...). Jan Paweł II, „Mulieris dignitatem”

 

Moralna siła kobiety, jej duchowa moc, wiąże się ze świadomością, że Bóg w jakiś szczególny sposób zawierza jej człowieka (...) właśnie ze względu na jej kobiecość (...) to zawierzenie (...) w sposób szczególny stanowi też o jej powołaniu.Jan Paweł II, „Mulieris dignitatem” 

 

 

Wiele współczesnych kobiet zadaje sobie pytanie, kim tak naprawdę są? Jakie jest ich miejsce wobec mężczyzny i misja w życiu? Szukają swojej tożsamości. Dla kobiet, a w konsekwencji dla całej ludzkości, niezwykle ważne jest odnalezienie swojego miejsca w Bożym planie. Zarówno pierwszy, jak i drugi biblijny opis stworzenia człowieka przekazuje nam fundamentalną prawdę: mężczyzna i kobieta są równi w godności, ale różni, a przez to komplementarni – są sobie nawzajem potrzebni. Kobieta wnosi szczególną wrażliwość na konkretnego człowieka, tworzy klimat rodziny i wspólnoty przez zdolność do budowania relacji. Natomiast zafałszowanie tożsamości kobiety jest szczególnie groźne – niszczy duchowy dialog z mężczyzną i w ogóle dialog wspólnoty ludzkiej. 

Kobieta-matka jest jakby zogniskowaniem odniesień między człowieczeństwem a życiem. Ona jest nosicielką i karmicielką życia. Troszczy się również o duchowe dobro powierzonych jej osób. Imię kobiety z Księgi Rodzaju – Ewa – tłumaczy się jako „matka wszystkich żyjących”. Kobiecość zawiera podstawowe relacje budujące rodzinę: miłość i życie. Dlatego oddzielenie kobiecości od macierzyństwa prowadzi również do fałszowania sensu męskości i małżeństwa, wskutek czego następuje mitologizacja płci i płodności – cecha ginących cywilizacji. Wyrzucenie miłości i życia poza osobowe odniesienia niszczy człowieka.

Kiedy nadeszła „pełnia czasu” (Ga 4, 4), Pan Bóg dał światu kobietę – Matkę Chrystusa, niosącą Życie i obdarowującą Nim świat. „Ponie-waż przez Maryję Bóg stał się człowiekiem, dlatego przez Nią także człowiek (ludzkość powołana) staje się Chrystusem” (ks. J. Bajda, „Powołanie małżeństwa i rodziny”). Wchodząc w głęboką komunię z Maryją, kobieta odnajduje swoją niezwykłą godność: chce być źródłem życia, pragnie z miłości rodzić dzieci (fizycznie i duchowo) na Bożą chwałę – „gloria Dei vivens homo”. „Pełnia łaski”, która zostaje udzielona Maryi, oznacza zarazem pełnię doskonałości tego, co kobiece. To jest szczytowy punkt i prawzór osobowej godności każdej kobiety. 

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce. OK