Pismo Święte i Katechizm
nr 11 (101) LISTOPAD 2015

 

Gdyby spojrzeć w serca wielu małżonków, dzieci i dziadków, zobaczylibyśmy mnóstwo ukrytych ran.

Cierpienie

 

Ufałem, nawet gdy mówiłem: „Jestem w wielkim ucisku”. Ps 116, 10

 

Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. J 12, 24  

 

Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. Kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Mt 10, 37-39

 

(…) natura ludzka (...) jest zraniona w swoich siłach naturalnych, poddana niewiedzy, cierpieniu i władzy śmierci oraz skłonna do grzechu (ta skłonność do zła jest nazywana „pożądliwością”). Chrzest, dając życie łaski Chrystusa, gładzi grzech pierworodny i na nowo kieruje człowieka do Boga, ale konsekwencje tego grzechu dla osłabionej i skłonnej do zła natury pozostają w człowieku i wzywają go do walki duchowej. KKK 405

                                       

Cierpienie

Kościół naucza, że źródłem cierpienia jest grzech pierwszego małżeństwa: Adama i Ewy, którzy postawili miłość Boga w stan oskarżenia, nie zaufali jej i z nią zerwali. Ten zatruty podarunek przekazali następnym pokoleniom (Rdz 3, 16-19). Łańcuch beznadziei i zniewolenia, które dotykały każdej ludzkiej istoty i całych rodzin, rozerwał Jezus przez swoją szaloną odkupieńczą miłość. W życiu dzisiejszych rodzin wszystko się zmienia, gdy zostanie do nich zaproszony Chrystus. Są one świadectwem tego, że Bóg nie opuścił ludzi, a nawet nazwał nas swoimi dziećmi – jesteśmy więc Jego rodziną (1 J 3, 1)! 

 

Artykuły z wydania dostępne w wersji drukowanej.

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce. OK