Panicznie boję się śmierci. Tata tłumaczył mi, że to nic strasznego, że spotkamy się w niebie wszyscy, ale ja i tak się boję. Gdy myślę o tym, jak leżę w łóżku, to aż płaczę. Co robić?

Śmierć nie jest straszydłem. Śmierć jest trochę podobna do spotkania. Warto wyobrazić sobie, że długo, bardzo długo mieszka się poza domem, wiele dni nie widzi się mamy, taty ani żadnych naprawdę bliskich osób. I nagle któregoś dnia można opuścić miejsce, w którym się przebywa, i przenieść się tam, gdzie są wszyscy, których się kocha. I gdy tylko zamknie się oczy, od razu widać wszystkich ukochanych, jak wychodzą ci na spotkanie. Diabeł wie, że po śmierci weźmie nas w ramiona dobry Bóg i przytuli tak mocno i czule, jak mama i tata przytulali nas jednocześnie, a nawet jeszcze bardziej. Diabeł bardzo nam tego zazdrości, dlatego podsuwa nam myśli pełne lęku. Ale na szczęście zawsze jest przy nas Anioł Stróż. Gdy tylko poczujesz, że zaczynasz myśleć o śmierci i bać się jej, od razu poproś Anioła Stróża o pomoc. Możesz wtedy powiedzieć: „Aniele Stróżu, bądź przy mnie i zabierz mi lęk. Pozwól mi poczuć, że Pan Jezus mnie kocha!”. Możesz też pomodlić się znaną ci modlitwą do Anioła Stróża. To na pewno pomoże! Wiem to z doświadczenia!

Moje dzieci nie chcą czytać. Jak je zachęcić?

Dzieci uczą się przez wzorce. Największą zachętą do czytania jest widok mamy i taty, którzy czytają. Dobrym sposobem jest opowiedzenie swojemu dziecku o tym, co samemu czytało się w dzieciństwie, jak przeżywało się lekturę i jakie dobre myśli ona budziła.

Problem, jeśli samemu w dzieciństwie się nie czytało. Ale z każdym problemem można sobie poradzić. Na czytanie zawsze jest dobry czas. Jeśli się nie czytało, trzeba zacząć. Nie pomoże mówienie dziecku: „czytaj”, jeśli samemu czytać się nie będzie.

Warto kupować dziecku w podarunku dobre książki, czytać je razem z dziećmi, robić rodzinne konkursy na podstawie przeczytanych książek.

I jeszcze jedno. Nie wiem, w jakim wieku są Pana dzieci i ile czasu poświęcają na telewizję i Internet oraz gry komputerowe. Niestety, z dziecka, które spędza godziny przed ekranem telewizora lub komputera, czytelnika nie będzie. Im mniej sztucznego ekranu, tym większa szansa na zainteresowanie książką. 

Jak mam przekonać koleżankę, żeby nie lubiła Monster High?

Trudno przekonać kogoś, żeby nie lubił tego, co jest modne i co ma większość dzieci. Ale jest szansa, że się uda! Możesz próbować zainteresować swoją koleżankę inną kolekcją zabawek – takich, które odciągną jej uwagę od Monster High.

Jeśli ty nie bawisz się Monster High, to pewnie też dlatego, że twoi rodzice nie kupują ci takich zabawek. Może oni porozmawiają z rodzicami koleżanki, o którą się martwisz?

Możesz poprosić katechetę lub wychowawcę, żeby wytłumaczył całej klasie, dlaczego Monster High są złe i niedorzeczne. Wtedy możesz pomóc nie tylko jednej koleżance.

Jeśli masz dużo odwagi (a spodziewam się, że masz jej wiele), możesz powiedzieć, dlaczego ty sama nie bawisz się tymi lalkami. Powiedz też koleżance o tym, że nie boisz się, że ktoś będzie się z ciebie śmiał albo mówił jakieś złe i przykre rzeczy o tobiedlatego, że nie masz zabawek Monster High. Wiesz, że one są złe i brzydkie, i dlatego nie chcesz ich mieć i czujesz, że nie musisz być taka sama jak cała klasa. Taką odwagą możesz zaimponować innym.

Nie zapomnij też modlić się za swoją koleżankę i inne dzieci o to, żeby nie bawiły się złymi zabawkami.